عارف – یار که بودی

آن شب که تو بی من، بودی گل نازِ 
آن بزم طلایی، بگو یار که بودی
آن شب که فکندی جان من بی دل
در سوز جدایی، گرفتار که بودی

♫♫♫

آغوشت در رقص طرب جای که بود
در گوشت آوای دل آرای که بود
آغوشت در رقص طرب جای که بود
در گوشت آوای دل آرای که بود
بی من آن بالای بلا کجا خرامید
بی من از مینای لبت که باده نوشید
آن شب که تو بی من بودی گل نازِ 
آن بزم طلایی، بگو یار که بودی
آن شب که فکندی جان من بی دل
در سوز جدایی، گرفتار که بودی

♫♫♫

بی من چه لبی بوسه زد از روی هوس
بر رخت ای ماه جهان تاب
بی من تو بگو لرزش غم از چه
در افکندی بر آن گیسوی بی تاب
بیا تا که به اشک غم
به گلبرگ رخت شویم من آن گرد گنه را
بیا جان مرا بستان
مکن شعله صفت بر جا تو آن نور نگه را
آن شب که تو بی من، بودی گل نازِ 
آن بزم طلایی، بگو یار که بودی
آن شب که فکندی جان من بی دل
در سوز جدایی، گرفتار که بودی

♫♫♫

آغوشت در رقص طرب جای که بود
در گوشت آوای دل آرای که بود
آغوشت در رقص طرب جای که بود
در گوشت آوای دل آرای که بود
بی من آن بالای بلا کجا خرامید
بی من از مینای لبت که باده نوشید
آن شب که تو بی من بودی گل نازِ 
آن بزم طلایی، بگو یار که بودی
آن شب که فکندی جان من بی دل
در سوز جدایی، گرفتار که بودی

♫♫♫

بی من چه لبی بوسه زد از روی هوس
بر رخت ای ماه جهان تاب
بی من تو بگو لرزش غم از چه
در افکندی بر آن گیسوی بی تاب
بیا تا که به اشک غم
به گلبرگ رخت شویم من آن گرد گنه را
بیا جان مرا بستان
مکن شعله صفت بر جان تو آن نور نگه را
آن شب که تو بی من، بودی گل نازِ 
آن بزم طلایی، بگو یار که بودی
آن شب که فکندی جان من بی دل
در سوز جدایی، گرفتار که بودی