گوگوش – آی مَردم مُردم

من زن ایرانی، اهل خود ویرانی
آینه ی دق کرده، بس که هق هق کرده
مثل یک کوه یخ میچکم در مطبخ
از سپاه تسلیم روز و شب بی تقویم
آی مَردم مُردم، باز هم سرخوردم
مردم از مرد بدِ نامردم
من به خود نه که به زن بد کردم

♫♫♫

من پر از تنهایی، وحشت از زیبایی
در نمد پیچیده، بی هوا پوسیده
بره ی قربانی، ابرک بارانی

آی مَردم مُردم، باز هم سرخوردم
مردم از مرد بدِ نامردم
من به خود نه که به زن بد کردم

♫♫♫

بر تن یاس سپیدِ سفره
جای قلاب کمر می سوزد
لب فریاد مرا میدوزد
سیر سیرم، سیر از مشت و لگد
برده داران حقیر مرگ بود
بر سر بازار عاشق میکشن
خواب مخمل را برهم میزنن
این کنیزکها خواهر منن

♫♫♫

آی مَردم مُردم، باز هم سرخوردم
مردم از مرد بدِ نامردم
من به خود نه که به زن بد کردم