ابی – یه دختر

یه دختر تو تراس روبه رویی
یه شال سبزو هر روز می تکونه
یه شال سبز و ساده که غروبا
پر از خاکستر آتشفشونه
پر از خاکستر آرزوهایی
که هر روز روی قلبش گرُ می گیرن
پراز خاکستر خوابای خوبی
که هرشب تو نگاه اون میمیرن
همین چندوقت پیش رویاشو توی
خیابون بی بهونه سربریدن
همیشه راه پروازشو بستن
همیشه رو خیالش خط کشیدن
براش مرده و زنده فرق نداره
سیاست بازا، پیرا و جونا
همش دنبال قهرمان میگرده
میون شاعرها، آواز خونا

♫♫♫

رو دیواره اتاقش چندتا عکسه
هدایت، کافکا، فرخزاد، مایکل
یه عکس خاتمی، چندتا مدونا
یه عکس تام کروز، یه عکس فیدل
براش مرده و زنده فرق نداره
همش دنباله قهرمان میگرده
براش مرده و زنده فرق نداره
همش دنباله قهرمان میگرده
همش دنباله قهرمان میگرده

♫♫♫

نمیدونه که تنها توی آینه
باید دنباله قهرمان بگرده
هنوز باور نداره که با دست هاش
جهانی میشه ساخت بی ظلم و برده
یه دختر تو تراس رو به رویی
شبا کنسرت فریادش به راهه
صداش میگیره از بس غصه داره
نمیشه دیدش از بس شب سیاهه
ولی زنگ صداش میپیچه هر شب
تو شهری که چراغاش رنگ خونن
دیگه چند وقته که حتی چراغ
چهارراهها می ترسن سبز بمونن
میخواد یاد تموم شهر بمونه
بهاری که یکی برگهاشو دزدید
درختی که قرنطینه شد آخر
تو فصلی که زمین بر عکس میچرخید
صداش لبریز حرفای نگفته ست
سرش لبریز صد آتشفشونه
یه دختر تو تراس رو به رویی
یه شال سبز و هرروز میتکونه
یه شال سبز و هرروز میتکونه
یه شال سبز و هرروز میتکونه

♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫