هایده – دعای سحر

سحرا وقت دعا من به پر باری ابرم
به سبک بالی باد با خدا حرف میزنم
با خدا که موج نورش توی لحظه هام میاد
اون خدایی که همه عالم از اوست
رو بلندی پای ابرها می شینه
میدونم که های های گریه هامو می شنوه
میدونم که اشکهامو میبینه
صدای اذون میاد، صدای اذون میاد
می پیچه تو نفس ساده ی صبح
رو لبم نشسته آه و دل من غرق گناه
سر می ذارم روی سجاده ی صبح
سحرا وقت دعا من به پر باری ابرم
به سبک بالی باد با خدا حرف میزنم
با خدا که موج نورش توی لحظه هام میاد

♫♫♫

اون به محراب یقینم می بره
به سرا پرده ی دینم میبره
اون تسلای وجود، سِر هر بود و نبود
به شکوه لحظه های بهترینم میبره
اون که تاریخ بلند کبریاش تو دلا غریزه ی ستایشه
سر به سجده اش میذارم تا بمیرم
واسه رفتن تن من یه خواهشه
واسه رفتن تن من یه خواهشه
سر به سجده اش میذارم تا بمیرم
واسه رفتن تن من یه خواهشه
صدای اذون میاد، صدای اذون میاد
می پیچه تو نفس ساده ی صبح
رو لبم نشسته آه و دل من غرق گناه
سر می ذارم روی سجاده ی صبح
سحرا وقت دعا من به پر باری ابرم
به سبک بالی باد با خدا حرف میزنم
با خدا که موج نورش توی لحظه هام میاد